“Zo, dat was z’n prikje…niertjes ook prima, en z’n vacht is ook mooi. Als je hem nog iets kan laten afvallen, dan gaat het helemaal goed.”
“Zou u ook nog even naar z’n ogen willen kijken? Ik heb het idee dat hij niet altijd alles helemaal meekrijgt – soms dan kijkt’ie een beetje wazig voor zich uit”.
“Ja tuurlijk, ik pak even m’n lampje. Zo…kom maar even hier…ojee, ja da’s eng he…”
[stilte]
“hmm…ik doe even het licht in de praktijkruimte uit. Hmm…da’s raar, ik krijg helemaal geen pupilreactie in dit oog. En in z’n andere oog ook niet… ”
[nog meer stilte]
“Weet je, volgens mij ziet hij helemaal niets, ik krijg nul komma nul reactie, z’n pupillen zijn zo groot al schoteltjes. Ik kan hem doorverwijzen naar een oogarts, misschien dat het hoornvlies losligt, of een vergevorderde vorm van staar in beide ogen”.
En zo gingen we naar huis met een blinde kat. En een kater, omdat we er nooit wat van gemerkt hadden. Brokjes gooiden we door de kamer, en hij rende er altijd vrolijk achteraan. En als Poes hem achterna zat, ontweek hij feilloos alle obstakels in de kamer, zigzaggend tussen de tafelpoten. Als hij dichtbij je zat, dan keek hij je toch echt veelbetekenend en diepzinnig aan. Toch?
Maar volgens Cypher is een pupiltest een reflextest, en reflexen, die kun je niet bewust beinvloeden. Ze testen ermee of je hersendood bent, dus ja, dan weet je het wel. Daar kun je echt niet mee rommelen.
Sinds deze onheilstijding keek ik met hele andere ogen naar Meneer Blinde Vink, zoals we hem inmiddels hadden genoemd. Dus daarom had’ie zo lang nodig om te wennen bij ons in huis – al snuffelend heeft hij iedere centimeter verkend en in z’n reukgeheugen opgeslagen. Dus daarom heeft’ie geen benul van persoonlijke ruimte – hij moet zo dicht op je lip zitten om te kunnen liplezen.
Tot vorige week.
Meneer Blinde Vink lag heerlijk in het zonnetje op het balkon te soezen met z’n ogen op half zeven. Cypher komt aanlopen, Meneer BV kijkt naar de zon, kijkt naar Cypher en zie daar: pupillen zo smal als streepjes. Met een dikke vette knipoog. En een grijns.
Ik knipoogde terug. Meneer BV knipoogde terug. Ik knipoogde nogmaals terug. Meneer BV knipoogde nogmaals terug. Ik knipoogde wedero- enfin, u snapt het idee.
Maar hoe kan het? Ziet hij nou echt niets, of tart hij biologische wetten? Is hij blind of dood? Tsja, meneer Blinde Vink blijft natuurlijk wel een kat, eentje met negen levens, dus die hersendoodtest, die werkt bij hem vast niet zo.
En nog een tsja, een hersendoodtest werkt natuurlijk alleen als je hersens hebt. Iets waar we bij meneer Blinde Vink nog wel eens onze twijfels over hebben.
De reden voor een secound opinion lijkt me.
Ze kunnen wel zoveel zeggen, alleen uit eigen ervaring word je wijzer.