Cypher: “Hoi, met mij, zie ik je vanavond nog?”
Ik: “Nou, nee, ik ben een beetje moe en ik wil wat gezelligs gaan doen met m’n huis.”
Cypher: “Okee, bel ik je nog wel even.”
Dat was vanmiddag. Daarna ben ik naar huis gegaan, heb wat gekookt, ben op de bank gaan zitten en kwam erachter dat ik nog veel te weinig spullen heb om wat gezelligs te doen met m’n huis. Zo veel kamers, het blijft erg leeg, vooral aan de muur.
Op het moment dat ik me dat zit te bedenken, gaat de bel. Voor de deur staat een jongen in een kek spijkerpak, met een grote zwarte map onder z’n arm.
“Goedenavond”, zegt de jongen in het kekke spijkerpak. “Heeft u een ogenblik? Ik wil u namelijk wat kunstwerken laten zien die ik samen met mijn collectief verkoop. We zijn nog niet zo lang bezig, vandaar dat we op deze manier ons werk onder de aandacht willen brengen.”
Een kwartier later staan er twee ongelofelijk leuke schilderijen tegen m’n muur, met vrolijke figuurtjes die muziek maken en met een balletje gooien. Ze passen precies bij m’n lege rode muur. En voor de prijs kun je bij de kunstuitleen net een half jaar een postzegel huren.