Ik ben zelf geen ervaringsdeskundige, mijn natuurlijk ritme loopt van 14:00 tot 02:00. Maar soms overkomt me dat, vaak op zondagavond: de slapeloosheid. Netjes alles voorbereid, 22:00 naar bed met een boek, 22:30 licht uit en 22:31: *BAM*, klaarwakker.
Nou was vannacht m’n melk ook nog bedorven (kwam ik pas achter nadat ik hem gekookt had en de eerste slok, of liever gezegd, hap nam), m’n oordoppen poreus en waren m’n tomatenpillen op, dus dat betekende dat ik kon gaan liggen wachten op de slaap die natuurlijk niet kwam. Om 05:00 was ik het zat en bedacht me dat als ik dan toch brak op m’n werk ging zitten, ik dat net zo goed wat eerder kon doen, zodat ik ook eerder naar huis kon. Dus ik heb m’n verstand op nul gezet en ben onder de douche gaan staan.
Resultaat: om 06:00 zag ik vanuit de trein de zon opkomen en vroeg ik me af waarom, waarom ik zo nodig vroeg m’n bed uit moest. Nu gaat het wel weer.