Je vindt op de markt een kistje (dank aan KommaPunt), dat bij thuiskomst fotorolletjes blijkt te bevatten met beelden uit een ver verleden. Dat dat tegenwoordig nog kan zeg, schatzoeken.
Thuis heb ik een zakhorloge, dat ik heb geerfd van mijn opa, hij op zijn beurt weer van zijn vader, en die op zijn beurt weer van zijn vader. Aan de achterkant van dat horloge zit een klepje, en als je dat opendoet, kom je bij nog een klepje uit, waarachter dan weer het uurwerk zit. Op dat binnenste klepje staat een datum gekrast, met van die letters met krullen.
Ik speelde vroeger vaak met dat horloge, en kwam al snel tot de conclusie dat mijn opa ooit, in tijden van financiele tegenspoed, het horloge moest hebben verpand; de datum was de inleverdatum, aangebracht door de pandjesbaas. Toen ik mijn opa confronteerde met mijn Sherlockiaanse bevindingen, moest hij vooral erg lachen: hij had zelf in een balorige bui de datum in de achterkant zitten krassen (en daar waarschijnlijk een flinke pets om z’n oren voor gehad).
Toen was ik vooral teleurgesteld omdat er geen spannend verhaal achter zat. Nu ben ik blij dat ik het weet.