Met bovenstaande slogan probeert NS meer mensen in de trein te krijgen. Tegelijkertijd hoor ik dat er minimaal duizend conducteurs worden ontslagen, en dat het rookverbod de eerste maanden nog niet zo streng wordt gecontroleerd, omdat mensen nog niet hebben kunnen wennen. Nog niet hebben kunnen wennen, nou vraag ik je. Vanaf oktober zijn de meeste treinen al rookvrij gemaakt. Bovendien: hoe moeilijk is het nou te onthouden: niet roken.
Ik heb niets tegen rokers, echt niet. Ik wil ze alleen niet bij mij in de buurt. Daarom gun ik ze ook van harte hun eigen plek, hun eigen coupe en hun eigen verwarmde, overdekte rookwachtkamer. Waar ik nu bang voor ben, is dat rokers gewoon een sigaretje opsteken in een rookvrije trein, en dat dat oogluikend wordt toegestaan, omdat de roker nou eenmaal moet wennen en de conducteur thuis in de WW zit. Als vredelievende treinreiziger kun je zo’n roker niet meer vriendelijk vragen of hij zich naar de rookcoupe wil verplaatsen, want die is er nou eenmaal niet meer.
Nee, dan Rotterdam, daar weten ze van aanpakken. Peuk op de grond? Boete! Een hele asbak? Nog meer boete! Rotterdam rouleert!