
Nee, ik heb geen hond. Maar u ziet hier wel m’n dierbaarste bezit: mijn oren. Taal, muziek en geluid in het algemeen zijn voor mij net zo belangrijk als m’n dagelijkse boterham met pindakaas. Dat begon al jong, met zingen, en ook tijdens m’n studie ben ik de fonetische kant opgegaan.
Of mijn oren ook zo groot zijn? Nee, dat niet, maar ik hoor wel heel erg veel en blijf dat ook horen. Da’s af en toe lastig, maar meestal erg prettig, omdat ik dus nooit om muziek verlegen zit. Een mp3-speler is aan mij ook niet echt besteed, alhoewel die mini iPods wel heel erg leuk zijn…
Ik las op Bloody Hell dat stokjes alweer heel erg 2003 zijn. Vinden jullie het erg als ik hierbij het stokje afknap?