Vind ik vanmorgen toch zomaar vijf vragen van Ralph in m’n mailbox…Ik ga m’n best doen.
1. Welke muziek vind je zo mooi, dat je erom kunt huilen?
Ik heb drie favoriete huilmomenten uitgezocht, omdat ze alledrie vrij verschillend zijn van aard.
- Nummer een met stip: Where the streets have no name van U2, in de live-uitvoering. Als ik daar zo met een paar duizend man op het middenveld sta, in het donker, en ik hoor dat intro, dan krijg ik zo’n overdonderend gevoel van thuiskomen dat ik daar echt een potje van kan gaan huilen. Noem het cliche, noem het goedkoop effect, maar voor mij is dit het muziekmoment.
- Nummer twee: Het begin van het Rondo capricioso van Camille Saint Saens. Dit vioolconcert kreeg ik opgestuurd van m’n allereerste vriendje toen ik een jaar in het buitenland woonde. Het is een heel ingetogen stuk, maar juist daarom gaat iedere noot rechtstreeks naar mijn hart (en dus naar mijn traanklieren).
- Nummer drie (gedeeld): de muziek van Amelie en Hable con Ella. Prachtige films met zo mogelijk nog prachtiger muziek.
2. Wat is je grootste ergernis?
3. Waar zou je het liefst willen wonen als je de mogelijkheden en het geld had? En zou dat tijdelijk of vast zijn?
4. Ben je tevreden met jezelf? Zo niet, wat zou je het liefst veranderen?
5. Deze kon ik niet laten: Heb je ECHT iets tegen Noorderlingen, of vind je ze stiekem gewoon fantastisch? 🙂
Het is verplicht om het stokje door te geven. Dit gaat volgens de volgende spelregels:
1. Laat een reactie achter waarin je vermeld dat jij geïnterviewd wil worden.
2. Ik zal reageren; Ik stel je vijf vragen, jij geeft vijf antwoorden.
3. Jij zorgt dat je website geupdate wordt met mijn vijf vragen en jouw vijf antwoorden.
4. Je voegt in dat bericht deze vijf spelregels.
5. Je vraagt aan andere mensen vijf vragen als zij vertellen dat zij ook geïnterviewd willen worden. Deze spelregels moeten worden vermeld in de post waarin je mijn vijf vragen beantwoordt.
