Collega P en ik zaten vandaag onze product backlog bij te werken. Dat doen we gezellig aan zijn bureau, kop thee onder handbereik, de backlog voor onze neus op het scherm.
Al pratend ontdekken we dat het probleem dat wat proberen op te lossen, nog wat meer onderzoek vraagt. “Ja, dan moeten we de scope van deze user story dus wel uitbreiden eigenlijk”, merk ik op.
“Ja klopt, ik vul het even aan dat deze aanpak vraag om een bijstelling van de planning”, antwoordt Collega P. En hij tikt in: deze aanpak vraagt om een bijsterling.
Daar stond het. Een nieuw woord. Bijsterling.
Ik heb het net even opgezocht in het woordenboek: het bestaat niet. Maar het klinkt alsof het er altijd al is geweest. Wat zou het kunnen zijn, een bijsterling? Een vogeltje? Familie van de sanderling?
Collega P hield het op een licht verward persoon. Of een woonvorm. Ambtenaar zou ook nog kunnen. Misschien wel een Britse no-Brexit voorstander die voet bij-sterling houdt?
Wat het precies gaat betekenen, dat weet ik nog niet. Maar dat het een Nederlands woord moet gaan worden: absoluut!
