Dhrupad
Sinds september dit jaar volg ik een opleiding Dhrupad bij Marianne Svasek.
Dhrupad is de oudste vorm van Hindoestaanse muziek. Oorspronkelijk werd deze muziek gezongen in Hindoetempels, als mantra’s en hymnes ter verering van de goden.
De naam Dhrupad komt van Dhruvatara, de poolster die altijd helder straalt, en Pada, poezie. Dat is dan ook precies wat Dhrupad doet: het verlichten en verhelderen van dat wat genoemd wordt.
Ook nu nog speelt spiritualiteit een belangrijke rol in deze vorm van muziek, die ook wel wordt beschouwd als een vorm van yoga: nada yoga, de yoga van klank. Klank is niet zozeer een punt dat je treft, een zwart bolletje op papier, maar een ruimte. Een ruimte waar je op talloze manier in en uit kunt stappen, en waarbinnen je je met je stem kunt bewegen, ronddwalen en onderzoeken, kortom een ruimte voor klankervaring.
There are three things in the world
That are hidden from sight
The thing we call God
Is never born and does not die
No one has seen it, like no one has seen sound
You can only feel it
Like the wind
You can only feel
Ustad ZF Dagar
De Dagarfamilie zingt en onderwijst al 19 generaties lang Dhrupad. Een prachtig portret over Ustad ZF Dagar en zijn inspirerende visie op Dhrupad vind je via deze link:
Het duurt even voordat je de film hebt gedownload, maar het is echt de moeite waard.
Hieronder een film over Dhrupad; weliswaar geen ondertitels, maar de beelden en uiteraard de muziek spreken al voor zich.