
Weer net zo’n verliefde puber als vroeger…
…want ik Bono ontmoet! In Berlijn! En het is gefilmd! (Credit voor de prachtige foto gaat naar Joe Ahorro)
Het verhaal
Goed, ik had dus al een fenomenale U2-ervaring in Amsterdam gehad, en om eerlijk te zijn: beter dan dat kon gewoon niet. Helemaal vooraan, geweldige avond, immens genoten…eigenlijk was ik dik tevreden.
Maar ergens knaagde het. Er was namelijk nog Berlijn. Het laatste concert van de tour, een inhaalconcert omdat Bono eerder z’n stem kwijtraakte. Berlijn, de stad waar Achtung Baby het levenslicht zag.
En er waren nog kaarten. Peperduur, en rationeel had ik mezelf al helemaal overtuigd dat het wel goed was. Dat het alleen maar kon tegenvallen na Amsterdam. Maar diep van binnen knaagde het: wat als dit misschien wel het laatste concert was? En ik had erbij kunnen zijn?
Ik heb de kaartjes wel 30 keer in m’n virtuele winkelmandje gelegd. En bij de 31ste keer m’n ogen dichtgeknepen en op ‘Kopen’ geklikt.
Zoo Station
En zo bevond ik me op 13 november in Berlijn. In m’n hotelkamer op Ostbahnhof. En wat doe je dan als rechtgeaarde fan: je gaat even slapen, zodat je ‘s avonds fris bent voor het concert. Maar dat lukte dus niet. En al helemaal niet toen ik hoorde dat andere fans bij U2’s hotel stonden te wachten.
Normaal ben ik daar niet van, maar sinds ik in Amsterdam ontdekte hoe leuk het fanschap kan zijn, heeft de U2-gekte me aardig in de greep. Dus toog ik naar Bahnhof Zoo –Zoo Station– om daar een uurtje in de rij te gaan staan bij het Waldorf Astoria hotel.
En daar gebeurde het dus! De begeleiding kwam al vrij snel naar buiten om te melden dat de band geen tijd had en meteen door moest naar een extra DVD-repetitie. En inderdaad, Larry en Adam waren zo weg, en Edge zwaaide her en der wat. Maar toch: ik had ze wel gezien! Hoe tof!
Lorca
En toen kwam Bono er dus aan. Niet te druk om mensen gedag te zeggen, maar wel voor handtekeningen. Totdat hij mijn boekje zag. Ik had namelijk een gedichtenbundel van de spaanse dichter Lorca meegenomen. Vind ikzelf prachtig, en Bono ook.
En je gelooft het niet, maar op het moment dat ik thuis deze bundel in mijn tas stopte, wist ik dat dit ging gebeuren. Maar dat ik er zo door van de wereld zou zijn…whooooooo! 😊💜🎶