De vakanties zijn achter de rug. Eigenlijk is het einde van de vakantie een beter moment voor goede voornemens dan het einde van het jaar: je bent nog een beetje los van je vaste structuur en regelmaat, je heb nog de rust in je hoofd van een tijdje niets doen, niet-hoeven. Hoe ga je die rust en kalmte vasthouden?
Vasthouden: liever niet
Vasthouden is in deze niet echt een oplossing. Vasthouden impliceert vastklampen, koste-wat-kost houden wat je hebt. En dat werkt niet met een ervaring. Immers, de ervaring van hoe het was op vakantie heb je alleen op dat moment zelf. Je kan terugdenken aan de warmte van de zon op je huid, of hoe de eerste regendruppels langs je rug naar beneden gleden in die enorme plensbui, maar daarmee haal je de zon of de regen niet terug. Hetzelfde geldt voor de rust. Je kunt eraan terugdenken, maar dat is niet hetzelfde als die rust nu weer ervaren.
Vakantie: breuk met je gewoontes
Waarschijnlijk had je op vakantie geen werk aan je hoofd, geen telefoon naast je, en geen verplichtingen. Door het wegvallen van je dagelijkse gewoontes (stressvol of niet) kon een omgeving ontstaan waarin je bijna als vanzelf lichter, meer ontspannen werd. Waar je opging in de geuren, geluiden en beelden van je omgeving. Het hier en nu, zeg maar.
Dat is precies de plek waar je bewust-bent, waar je zintuigelijk waarneemt, waar je ervaart. En dat ging helemaal vanzelf.
Indirecte aanpak
Die ervaring kun je dus niet overdoen of terughalen. Wat je wel kunt doen, is een omgeving scheppen waarin een opnieuw een ervaring van rust en kalmte mogelijk wordt, net zoals je dat op vakantie als vanzelf deed.
Dat vraagt om een indirecte aanpak. Stress en spanning worden doorgaans veroorzaakt door gedachten: je deadline, die belangrijke presentatie die je niet mag verprutsen, maar ook je verheugen op dat avondje uit, of het uitkijken naar het weekend. Allemaal gedachten die je uit het hier en nu halen.
Nou is het knap lastig om direct, op afroep te stoppen met denken. ‘Denk toch niet zo veel’ , ‘Zit niet zo te stressen’ , ‘Maak je niet zo druk’…dat had je zelf natuurlijk ook al bedacht, en als iemand je even de uit-knop had gewezen, had je die vast al lang gebruikt.
Je lijf helpt
Je lijf kan je enorm helpen om weer een moment in het hier en nu te komen: door je aandacht te richten op je adem en wat er in je lijf gebeurt, kom je makkelijker uit je gedachten, en in het waarnemen, het bewust-zijn, het voelen hoe het echt met je gaat.
En daarvoor hoef je echt niet iedere ochtend te mediteren, of twee keer per week naar yoga te gaan. Ook in je dagelijks leven kun je relatief eenvoudig ruimte creeeren voor wat lijfkracht-voor-jezelf. In de auto, op het toilet, of zelfs op je werk. Je adem is altijd bij je, en zelfs een paar minuten aandacht doen al goed. Hoe vaker hoe beter, maar ieder moment is er een.
Eenvoudige oefening
Een eenvoudige oefening voor achter je bureau, fijn als je een tijdje computerwerk hebt gedaan:
Zet je beide voeten op de grond, iets uit elkaar. Zit met je rug vrij van de rugleuning van je stoel. Leg je handen op je bovenbenen. Hou je ogen open, en je aandacht breed.
Voel je zitbotjes op de stoelzitting, en laat ze je gewicht dragen. Richt je aandacht op het topje van je wervelkolom, daar waar je nekwervels je hoofd dragen.
Stel je eens voor dat je hoofd vrij kan zweven rond dit punt, als een balletje op een fontein. De fontein zorgt voor de opwaartse kracht, waardoor je hoofd als vanzelf omhoogvalt. Kun je een tijdje bij deze vrijheid blijven, en hem steeds opnieuw laten ontstaan?
En terwijl je daarbij blijft…adem je eigenlijk nog?
Kun je een verbinding laten ontstaan tussen je voeten, je zitbotjes en het topje van je wervelkolom? Net als de fontein een bron heeft, heeft je lijf een basis, een stevig fundament.
Terwijl je hoofd zo vrij op je wervelkolom zweeft, blijf je helder om je heen kijken. Kijk eens naar wat er allemaal in je kantoor staat. Kun je ook de ruimte achter je hoofd waarnemen? En boven je hoofd? Speel een tijdje met deze rug-nek-hoofd-relatie en de vrijheid die daarin mogelijk is.
En kijk eens of je je nek vrij kunt houden terwijl je je armen omhoogbrengt om je handen weer op het toetsenbord te leggen en weer rustig verder te werken.
Werk ze!