Trots op tante

*tringtring*
– Hallo, met Maaike.
– Hallo, met Tante. Luister eens, ik heb eindelijk een computer gekocht.
– O ja?
– Ja, ik was bij de It’s.
– O jee.
– Nee, daar heb ik hem niet gekocht, maar daar was wel gratis koffie. Toen ben ik naar de StudentenComputerClub gegaan. En daar heb ik het volgende gekocht: een kast, een moederbord, een harde schijf, een processor. Is dat goed? Dat er een processor inzit?
– Ja, da’s wel handig.
– Ja, dat dacht ik al. Enneh, nou heb ik een -even lezen hoor- disk drive honderdvierenveertig. Is dat de goede?
– Ja, prima. Staat er achter de processor nog een getal?
– Ja, twee komma zestig gee haa zet.
– Jeetje. En de harde schijf?
– Eh…honderdtwintig geebee. Maar moet je luisteren, die man vroeg of ik ook uu es bee haa uu bee wilde. En een deeveedeespeler. Maar dat heb ik niet gedaan hoor.
– Waarom niet?
– Ja, ik ga toch niet achter m’n computer films zitten kijken? Maar nu staat er alleen CD-ROM. Kunnen daar ook CD’s in? Er staat iets van riet en rijt.
– Ja, da’s goed.
– Ja. En nu dacht ik, nou als ik dan toch wat koop, dan wil ik wel meteen een mooi scherm. Zo’n platte.
– Stond daar ook een getal bij?
– Ja, zeventien. En ik heb er ook nog een printer bij. En een muis van eh…Lovi, Lomi…
– Logitech?
– Ja!
– Zeggeh…tante…hoeveel was je kwijt?
– Nou, [Tante noemt belachelijk laag bedrag, zo goedkoop was mijn Aldi-computer nog niet eens, en daar zat dan geen beeldscherm bij. Of printer] Da’s wel een hoop geld he? Denk je dat ik er goed aan heb gedaan?
– Ik denk het wel hoor.
– Goed! Dan ga ik nu je moeder even bellen. Dag!
*tuuttuut*

Tantes kunnen je soms zo goed voor de gek houden, he. Doen net alsof ze nergens wat van snappen, en krijgen zo de mooiste koopjes mee naar huis. Gelukkig maar 🙂